حرمت تریبون‌های مقدس و عمومی را نگه دارید!
يكشنبه, ۳۱ خرداد ۱۳۹۴، ۰۴:۰۴ ب.ظ
روزنامه
ابتکار در سرمقاله خود به قلم غلامرضا کمالی پناه نوشت:برخی از تریبون ها
مقدس و متعلق به همه مردم، اعم از مسلمان و غیر مسلمان، چپ و راست، اصول
گرا و اصلاح طلب و هر جناح و گروه و فردی است. ایام شهادت و میلاد ائمه
اطهار، میلاد و رحلت و بعثت پیامبر اعظم(ص)، تشییع پیکر مقدس، رحلت امام
(ره)، دهه مبارک فجر، ایام ماه مبارک رمضان و آنچه به اعتقادات مردم و هویت
ملی آنان مربوط است، از جمله این تریبون های مقدس و عمومی است که هم
گوینده و هم مخاطب همه موظف هستند که حرمت آنها را نگه دارند. باور کنید به
همان اندازه که شیعه ایرانی در ایام محرم برای امام حسین (ع) و حضرت
ابوالفضل (س) و یاران وفادارش اشک ریزان و سینه سوزان است، آن هموطن ارمنی،
کلیمی، زرتشتی و...
... نیز به حسین (ع) عشق می ورزد. یک همکار ارمنی داشتم، حتی جان فرزند و مادرش را به دروغ قسم می خورد ولی وقتی قسم به ابوالفضل می رسید، حاضر نبود دروغ بگوید. در چنین شرایطی مسلمان ایرانی شیعه، با هر سلیقه و نگرش و مشی سیاسی که باشد، نمی تواند از این عشق و علاقه و ارادت بی بهره باشد. این مقدمه گفته شد تا چند نکته بیان شود.
یکم: گروهی هستند به نام مداحان که در طول سال بخش وسیعی از "تریبون های مقدس" را در اختیار دارند. مردم با این گروه ارتباط نزدیکی دارند. خوب یا بد، گرایش مردم به مداحان و مداحی نسبت به سخنرانی و موعظه بسیار بیشتر است. میزان تاثیرگذاری این دسته بر عامه مردم نیز کم نیست. دسته ای از این افراد نیز سرشناس شده اند. شهرت نیز ثروت زیادی را نصیب این دسته کرده است. برخی از این شهرت و ثروت در راه درست استفاده می کنند و بعضی هم خدای ناکرده، خواسته یا ناخواسته به راه هایی کشیده شده اند که الله اکبر.... مع الاسف در سال های اخیر، برخی از مداحان محترم پا در کفش سیاستمداران کرده یا بهتر است بگوییم برخی سیاستمداران برای آنان پاپوش درست کرده اند. یک مداح معروف که نگارنده به سبک مداحی ایشان خیلی علاقه دارد، در زمان انتخابات ریاست جمهوری پیشین خود را در کسوت حامی سر سخت آقای احمدی نژاد قرار داد. البتی چندی نگذشت که میانشان شکرآب شد و آبشان در یک جوی نرفت و باز همان مداح به منتقد تخریب گر احمدی نژاد و یار غارش جناب مشایی تبدیل شد. این مداح محترم که نام مقدس پیامبر و ائمه همواره بر سر منبرها ورد زبانش است و مردم هم انتظار شنیدن چیزی غیر از این را ندارند ناگهان گریزی به عالم سیاست زده و با رکیک ترین الفاظ رئیس جمهور وقت و همکارش را مورد خطاب قرار داد. مداح معروف دیگری سیاستمدار دیگری را خطاب قرار داد و در میان روضه هایش برای نابودی وی دعا کرد. باز همین چند مدت پیش بود که یکی از مداحان، تلویحاً رئیس مجلس را "بی غیرت و خاک بر سر" خواند. واقعاً جای افسوس است که چرا این گونه تربیون های مقدس و عمومی به اغراض و الفاظ ناپاک و ناروای سیاسی آلوده شده است. به همان میزانی که می گویند سیگار کشیدن در مکان های مقدس با لباس و تن آلوده حرام است قطعاً استفاده از کلمات ناپسند و مغرضانه در مکان ها و تریبون های عمومی و مقدس جایز نیست. جوی آبی که باید از آن آب زلال و گوارا جاری گردد و همه باید از آن بنوشند، حیف است که با قطرات خون عمداً یا سهواً آلوده گردد. برخی از این مداحان، محبوب همه مردم هستند و قطعاً باید این طور باشد، اما این کوزه های گرانبها گاهی با سنگ سخنان درشت سیاسی و زشت ترک عمیقی بر می دارند که از ارزش آنها می کاهد. بنابراین مداحان محترم مواظب باشند که حرمت امامزاده به متولی آن است.
دوم: رسانه ها و سیاستمداران، اعم از اصول گرا و اصلاح طلب، این مداحان را در کمند خواسته های سیاسی و یا در دام انتقام نکشانند. عده ای می آیند از صداقت و سادگی این بچه های هیاتی استفاده می کنند و اغراض خود را از زبان آنان بیان می کنند. اینها به نوعی سرمایه های معنوی کشور به حساب می آیند، آلوده کردن آنان به سیاست و استفاده ابزاری از آنان قطعاً خیانت به باورهای مردم است. از آن طرف گیرم که مداحی، تحت تاثیر اشخاصی یا از روی کم تدبیری و یا در حالت بدبینانه از روی غرض، حرفی زد یا موضعی گرفت که به قبای برخی افراد یا گروه ها برخورد، رسانه ها و گروه ها و اشخاصی که ابزار تبلیغی در دست دارند چشم پوشی کنند. باشد که خداوند از گناهان همه ما چشم بپوشد.
... نیز به حسین (ع) عشق می ورزد. یک همکار ارمنی داشتم، حتی جان فرزند و مادرش را به دروغ قسم می خورد ولی وقتی قسم به ابوالفضل می رسید، حاضر نبود دروغ بگوید. در چنین شرایطی مسلمان ایرانی شیعه، با هر سلیقه و نگرش و مشی سیاسی که باشد، نمی تواند از این عشق و علاقه و ارادت بی بهره باشد. این مقدمه گفته شد تا چند نکته بیان شود.
یکم: گروهی هستند به نام مداحان که در طول سال بخش وسیعی از "تریبون های مقدس" را در اختیار دارند. مردم با این گروه ارتباط نزدیکی دارند. خوب یا بد، گرایش مردم به مداحان و مداحی نسبت به سخنرانی و موعظه بسیار بیشتر است. میزان تاثیرگذاری این دسته بر عامه مردم نیز کم نیست. دسته ای از این افراد نیز سرشناس شده اند. شهرت نیز ثروت زیادی را نصیب این دسته کرده است. برخی از این شهرت و ثروت در راه درست استفاده می کنند و بعضی هم خدای ناکرده، خواسته یا ناخواسته به راه هایی کشیده شده اند که الله اکبر.... مع الاسف در سال های اخیر، برخی از مداحان محترم پا در کفش سیاستمداران کرده یا بهتر است بگوییم برخی سیاستمداران برای آنان پاپوش درست کرده اند. یک مداح معروف که نگارنده به سبک مداحی ایشان خیلی علاقه دارد، در زمان انتخابات ریاست جمهوری پیشین خود را در کسوت حامی سر سخت آقای احمدی نژاد قرار داد. البتی چندی نگذشت که میانشان شکرآب شد و آبشان در یک جوی نرفت و باز همان مداح به منتقد تخریب گر احمدی نژاد و یار غارش جناب مشایی تبدیل شد. این مداح محترم که نام مقدس پیامبر و ائمه همواره بر سر منبرها ورد زبانش است و مردم هم انتظار شنیدن چیزی غیر از این را ندارند ناگهان گریزی به عالم سیاست زده و با رکیک ترین الفاظ رئیس جمهور وقت و همکارش را مورد خطاب قرار داد. مداح معروف دیگری سیاستمدار دیگری را خطاب قرار داد و در میان روضه هایش برای نابودی وی دعا کرد. باز همین چند مدت پیش بود که یکی از مداحان، تلویحاً رئیس مجلس را "بی غیرت و خاک بر سر" خواند. واقعاً جای افسوس است که چرا این گونه تربیون های مقدس و عمومی به اغراض و الفاظ ناپاک و ناروای سیاسی آلوده شده است. به همان میزانی که می گویند سیگار کشیدن در مکان های مقدس با لباس و تن آلوده حرام است قطعاً استفاده از کلمات ناپسند و مغرضانه در مکان ها و تریبون های عمومی و مقدس جایز نیست. جوی آبی که باید از آن آب زلال و گوارا جاری گردد و همه باید از آن بنوشند، حیف است که با قطرات خون عمداً یا سهواً آلوده گردد. برخی از این مداحان، محبوب همه مردم هستند و قطعاً باید این طور باشد، اما این کوزه های گرانبها گاهی با سنگ سخنان درشت سیاسی و زشت ترک عمیقی بر می دارند که از ارزش آنها می کاهد. بنابراین مداحان محترم مواظب باشند که حرمت امامزاده به متولی آن است.
دوم: رسانه ها و سیاستمداران، اعم از اصول گرا و اصلاح طلب، این مداحان را در کمند خواسته های سیاسی و یا در دام انتقام نکشانند. عده ای می آیند از صداقت و سادگی این بچه های هیاتی استفاده می کنند و اغراض خود را از زبان آنان بیان می کنند. اینها به نوعی سرمایه های معنوی کشور به حساب می آیند، آلوده کردن آنان به سیاست و استفاده ابزاری از آنان قطعاً خیانت به باورهای مردم است. از آن طرف گیرم که مداحی، تحت تاثیر اشخاصی یا از روی کم تدبیری و یا در حالت بدبینانه از روی غرض، حرفی زد یا موضعی گرفت که به قبای برخی افراد یا گروه ها برخورد، رسانه ها و گروه ها و اشخاصی که ابزار تبلیغی در دست دارند چشم پوشی کنند. باشد که خداوند از گناهان همه ما چشم بپوشد.
