این مرد توشک را بوسید و کنار رفت؛ چرا؟
يكشنبه, ۶ دی ۱۳۹۴، ۰۴:۳۴ ب.ظ
محمدرضا باهنر، لابیگر و باسابقهترین نماینده مجلس پس از هفت دوره نمایندگی، در آستانه 64 سالگی از شرکت در دهمین دوره مجلس خودداری کرد. به گزارش پایگاه خبری «تیک»، او مدتی پیش گفته بود «یک قهرمان قبل از اینکه مدال طلایش را از دست بدهد خودش باید تشک را ببوسد و کنار بکشد.» از قرار این سخن پیشزمینهای بود برای آنکه در این دوره از انتخابات شرکت نکند. باهنر در دورههای مجلس دوم، سوم، چهارم، پنجم، هفتم، هشتم و نهم بهعنوان نماینده، 28 سال در مجلس حضور داشت. او زاده کرمان است و برادرش، محمدجواد باهنر، نخستوزیر دولت اول بود که در هشتم شهریور 1360 در یک حادثه تروریستی شهید شد.
باهنر هر چند در دوران محمود احمدینژاد، نسبت به بیپولی دولت دغدغه زیادی را در مواضعش نشان نمیداد اما چند ماه پس از به ریاستجمهوری رسیدن حسن روحانی در مصاحبهای با «مهر» گفت: «یک شوخی من با نمایندگان مجلس نهم میکنم و میگویم شما جزء بدشانسترین نمایندگان هستید که نه پول هست و نه امکانات و شما باید آن را تحمل کنید. نمایندگان میروند به حوزههای انتخابیه و میبینند مردم گرفتارند، پول و شغل میخواهند، کارهای عمرانی نیمهکاره است و این مشکلات تبدیل به سوال میشود.» این جمله شاید شاهکلید عدمکاندیداتوری او باشد. از یک سو دولت پولی در اختیار ندارد و از دیگر سو گرفتاریهای مردم رو به ازدیاد است. شاید از این زاویه بتوان منظری جدید برای فعالیتهای سیاسی آتی گشود.
این لابیگر سیاسی، فعالیتهای حزبی و سیاسیاش را با ورود به حزب جمهوری اسلامی آغاز کرد و بعد از شهادت برادرش به عضویت شورای مرکزی این حزب درآمد. آنطور که خود میگوید «علت حضورم در حزب بیشتر به خاطر این بود که نام شهید باهنر زنده بماند، وگرنه خود من هیچ خاصیت ویژهای نداشتم.»
باهنر پس از درگذشت حبیبالله عسگراولادی، دبیرکل جبهه پیروان خط امام و رهبری، جانشین وی در این تشکل سیاسی اصولگرا شد. حضورش در راس جبهه پیروان خط امام و رهبری آغازی بر تغییر مشی سیاسیاش در آستانه انتخابات بود و تلاشش برای نزدیک شدن به طیف تندرو جریان راست آغاز شد، چون معتقد بود در جایی که اصلاحطلبان رقیبند باید با تندروها کنار آمد و بعد از پیروزی کنترل آنان را در دست گرفت.
باهنر در انتخابات مجلس ششم نتوانست رای پایتختنشینها را کسب کند و از ورود به مجلس بازماند. با این حال او در مجلس هفتم کاندیدا شد و توانست در نبود اصلاحطلبان و قهر آنان وارد مجلس شود. در دوره هشتم نیز او به مجلس راه یافت. وی در مجلس نهم از شهر تهران بهعنوان کاندیدای جبهه متحد اصولگرایان معرفی شد و در دور دوم بهعنوان نماینده ششم وارد مجلس شورای اسلامی شد. آرای وی در این مرحله بیش از مرحله قبل بود.
28سال سابقه حضور در مجلس از او چهرهای ساخته بود که دولتها عموما از او بهعنوان مهمترین عنصر مجلس برای لابیگری استفاده میکردند. در دو دولتی که محمود احمدینژاد رئیس آن بود، محمدرضا باهنر بارها بهعنوان ناجی وزیران ظاهر شد. گاه در لحظات آخری که تصور میرفت تیغ استیضاح رگ حیاتی وزیری را قطع کند، باهنر به کمک دولت و وزیر احمدینژاد میآمد و در نتیجه ورق به سود دولت برمیگشت. باهنر دایی سیدمجتبی ثمرههاشمی، دستیار ارشد محمود احمدینژاد است و از همین منظر بارها به کمک دولت قبل میرفت. با این حال او نسبت به سیاستهای دولت احمدینژاد گاه واکنشهای تندی را اتخاذ میکرد. او یکبار به صراحت در گفتوگو با روزنامه «هممیهن» اعلام کرد که دولت احمدینژاد مانند قطاری است که ترمز بریده و این آسیب زیادی به کشور میزند.
باهنر اکنون غایب بزرگ انتخابات دهم مجلس است. طبق آمار وزارت کشور، در این دوره، شاهد بالاترین تعداد داوطلب در انتخابات هستیم. او قبل از اینکه عدم حضورش در انتخابات مجلس شورای اسلامی قطعی شود به «خبرآنلاین» گفته بود «یک قهرمان قبل از اینکه مدال طلایش را از دست بدهد خودش باید تشک را ببوسد و کنار بکشد.»
۹۴/۱۰/۰۶