نامه ای به دلواپسان…

سنبله برنجی .جناب آقایان همیشه دلواپس..در برهه حاضر هیچ ذهن آگاهی!!! قادر نیست از ابراز نگرانی روشنگرانه و البته اصولی از وضعیت نابه سامان جامعه و فجایع متعدد امتدادی اقتصاد بیماری که اکنون دیگر وضعیتش از حالت حاد به بحرانی رسیده است و هر روز بیش از پیش در بطن جامعه نمود پیدا می کند و همچون دملی عفونی هر روز از گوشه ای از ادارات و نهادها و یا شاهکارهای محیرالعقول افراد ذی نفوذ رخ می نماید و از طریق شبکه های مجازی به سمع و نظر مردم می رسد خودداری کند.

البته لازم به ذکر است این اختلاس ها و رانت ها و لابی گری ها و پول شویی ها و چنگ اندازی به اراضی ملی در سایه سار دور زدن آشکار قوانین به مدد رشوه های غیر قابل باور و فسادهای گسترده ی زنجیره ای که بیشتر آن ها نیز به چشم روشنی ملت دامن دولتمردان فاسد و آقازاده های فاسدتر آن ها را نیز گرفته، علامت سؤال های بی پاسخ فراوانی را بر روی ذهن های کنجکاو و عدالتجوی عدالتخواه ایجاد کرده است به مدد همین شبکه های مجازی افشا می شوند و گرنه شبکه های صدا و سیمای داخلی با آن اخبار کیلویی که اکثراً سرقتی از شبکه های ماهواره ای است که چند روز پس از پخش در شبکه های برون مرزی در رابطه با کشورهای خارجی بازپخش می شوند، تمایل چندانی برای بازتاب آنها ندارند چرا که نمی خواهند پخش چنین اخبار تنش زایی با آن رقم های درشت نجومی، در حالیکه ملت مجبور به روزه داری سالانه معنوی و ریاضت کشی مادی همیشگی و کمبود اقتصادی دائمی گشته اند تشویش اذهان عمومی را در پی داشته باشد!!!

بیچاره ها حق هم دارند زیرا میزان ارقام نجومی میلیاردی که برای ملت غیر قابل شمارش هستند فیوز از سر شنوندگان می پراند اما تاکنون کک دستگاه غذا!!! را هم نگزیده است نمونه اش رشوه گیری در حیات خلوط!!! خانه ملت…

آقایان دلواپسان ابدی
آیا از غم سفره های خالی و دستهای نحیف و استخوانی مردم،
از داغ شلاق جهالت به تن های بیمار از تورم و تحریم و نداری و شرمندگی مقابل سر و همسر،
از غم  انتحار آفتاب ها، مرگ خاموش لاله ها و پژمردگی مهتاب ها و از عدم ستاره ها، از انهدام سروهای آزاد بر خاک افتاده و از انحلال سروده های آزادگی،
از تیرافکن شدن شقایق های واژگون،
از باغبانان باد و از یاغیان طوفان از قطرات خون انتحارکنندگان آماری در دست دارید ؟؟

آیا اصلا خبر دارید که به دلیل وضعیت بد اقتصادی و معیشتی هر روز دهها تن بی صدا و خاموش به خاک عدم و ذلت می افتند و بازماندگان آنها فریادهای بی صدا سر می دهند و بغض های هرروزه ی والدین شرمسار که آنها را مقابل فرزندان زیاده خواه امروزی رودر رو شکسته است خبر دارید؟!

آیا از هنجارشکنی ها و تبانی ها و فسادها و رانت ها و زمین خواریهای بی سر و صدا و بی عیب و نقض و زیر میزیهای مافیایی و بی سر و صدای مسئولین رده بالای درشت اطلاع و آماری در دست دارید…؟

آیا ابداً به خودتان اجازه داده اید تا از غار دلواپسی خارج شده و به باورهای مردم بیندیشید که در حوزه های دینی و مذهبی و با شنیدن اخباری که گاهاً دانه درشتهایی از جامعه روحانیت نیز در لیست بلند بالای آنها دیدگان ملت را روشن می نمایند چقـــــــدر دچار چالش و بحران گشته است؟! حقیقت خاموش و غیر قابل کتمانی که در کمال مهارت نمی خواهید آن را بپذیرید و با کمال درایت آن را حتی از خودتان پنهان می کنید.

آقایان!

آیا این یک نیت با قصد قبلی و طرح ریزی شده است که بحران حجاب و سرهای نیمه عریان دلشورهای سؤال برانگیز دلواپسان را برانگیخته است در حالی که پاهای برهنه و شکم های گرسنه و تن های گلبرگی کم سن و سال به حراج گذاشته شده در قبال تنها یک قوطی کنسرو برای رفع گرسنگی بیشتر لایق تمرکز هستند؟

آقایان همیشه ی خدا دلواپس

آیا کارشناسان اقتصادی آمار میانگینی از پیامدهای طوفانی تورم و تبعات آن که همانا بنیان براندازی کانون های گرم خانواده هایی که اکنون تنها نام خانواده را یدک می کشند در دست دارند؟! و یا راهکاری برای اعتیادهای سرسام آور، طلاق و فقر و فحشا و فسادهای روزافزون که بیشتر آنها از مافیای واردات مواد مخدر، داروهای روانگردان و تقلبی نشئت می گیرند و ریشه بسیاری از آنها در اقتصاد بیمار و نحوه سو عملکرد مدیران ارشد دست چین شده ی فاسد و یادگار سالهای گذشته است اندیشیده اید؟!

آقایان دلواپس

که در قزوین نهضتی کاذب و سؤال برانگیز برای براندازی آرایشگاههای زنانه به راه انداختید و گزگ دست بیگانگان دادید تا هر چه بیشتر به ریش ما بخندند و ما را مورد تمسخر قرار دهند از میزان فساد و فحشا و ایدز و بیماریهای مقاربتی و رفتارهای پرخطر که قلب جوانان و آینده سازان بیمار این کشور آفت زده را هدف گرفته است اطلاع نه چندان دقیقی دارید؟!

لابد می دانید که علیرغم تمام پنهان کاریها و کتمان ها و وارونه نشان دادن آمار و ارقام سن فحشا به ۱۴ سال و سن اعیتاد بر روی ۱۲ سال رسیده است ؟

آیا اصلاً برای کسی مهم است و آیا مسئول رده بالایی می داند که هشت سال غارت و چپاول سرمایه های این مرز و بوم و سرمایه گذاری آنها در بلاد کفر که رونق اقتصادی را برای کافران و دشمنان قسم خورده ایران و ایرانی به ارمغان برد مملکت را دچار چه بلیاتی کرد و چه آثار سو و زیانبار و بلکه منهدم کننده ای بر روی بنیان خانواده ها و حتی کودکان جامعه بر جای نهاد؟

آیا کسی از معیشت مردم و تنگدستی مفرط کارگران و عدم معیشت نسبی مردم آگاهی اندکی دارد؟ چرا کسی به منویات رهبر معظم انقلاب که مرتباً در مورد رسیدگی به این امور و ارتقای سطح زندگی مردم و وحدت رویه مسئولین رده بالا تاکید دارند و هشدار و تذکر می دهند گوش شنوایی نمی سپارد؟!