پیام هایی که باید از انتخابات هیات رئیسه مجلس درک کرد

دولت یازدهم باید بداند که پایداری ها و تندرویان حتی در مجلس اصولگرا از وزن و اعتبار خاصی برخوردار نیستند. مسلم آن که اقبال عمومی نسبت به این افراد در جامعه حتی کمتر از مجلسی است که اکثریت اصولگرا را در خود جای داده است. در دوسال گذشته مردم ایران بارها نشان داده اند که مواضع تندروان و افراطیون در قبال مسایل مختلف کشور، از منظر اکثریت جامعه نیز طرد شده و این افراد جایگاه قابل اتکایی در مناسبت های سیاسی مردم ندارند.

نمایندگان مجلس نهم صبح امروز ترکیب هیات رییسه پارلمان را برای چهارمین و آخرین سال  تعیین کردند.براساس آیین‌نامه داخلی مجلس، انتخابات هیات رییسه در آغاز هر دوره مجلس برگزار می‌شود و اعضای هیات رییسه برای یک سال انتخاب می‌شوند و بعد از گذشت یک سال نمایندگان مجددا اقدام به انتخاب رییس و اعضای هیات رییسه برای یک سال آینده می‌کنند. انتخابات این دوره هیئت رییسه مجلس از از چند منظر قابل بررسی و نکات مهمی در آن نهفته است:

1- آیین نامه داخلی مجلس انتخاب تمامی اعضای هیات رییسه مجلس و حتی رییس مجلس را در هر چهار سال فعالیت یک دوره مجلس پیش بینی کرده، اما تجربه نشان می‌دهد که انتخاب هیئت رییسه مجلس در سال های دوم، سوم و چهارم تابعی از انتخابات در سال اول فعالیت آن دوره از مجلس است. با این حال انتخابات هیئت رییسه سال چهارم دوره نهم مجلس نسبت به سال های گذشته از حساسیتی ویژه برخوردار شده بود. این بار برخلاف دوره های گذشته جریانات سیاسی درون مجلس با تمام توان برای کسب کرسی های هیات رئیسه به رقابت پرداختند.

گرچه حدادعادل پیشنهادی مبنی بر اتحاد دو فراکسیون اصولگرا و اصلی مجلس و تشکیل لیست متحد را ارائه کرد، اما تندرویان بار دیگر نشان دادند علیرغم وزن اندک خود در مجلس خواهان وحدت با سایر اصولگرایان نیستند. از همان ابتدا نیز می توان حدس زد که حداد عادل برای همراه ساختن تندرویان فراکسیون خود با فراکسیون رهروان، راه سخت و ناممکنی در پیش دارد. سرانجام نیز امکان انسجام میسر نشد تا عمق فاصله میان اصولگرایان معتدل و تندرو در صحن علنی مجلس بیش از پیش عیان و آشکار گردد.

علیرغم توصیه های حداد عادل، روح الله حسینیان از اعضای گروه موسوم به جبهه پایداری برای رقابت با علی لاریجانی کاندیدای ریاست مجلس شد تا نشان دهد، برخی اعضای فراکسیون حداد برای نظر وی نیز احترامی قائل نیستند. همان طور که از قبل هم مشخص بود علی لاریجانی توانست با 205 رای برای هشتمین سال بر کرسی ریاست مجلس تکیه زند تا، وزن جبهه پایداری در مجلس با 36 رای نمایان گردد، وزنی که کمی بیشتر از آرای سفید مجلس در انتخاب رییس (22 رای) بود.

انشقاق در انتخابات امروز، نشان داد که برخی تنها در شعار موضوع وحدت را مطرح می‌کنند، اما در عمل راه خودشان را می‌روند. پیش از این موضع های تند و یک سویه پایداری ها بارها نشان داده بود که این افراد براحتی مصالح ملی  را براحتی نادیده گرفته اند و بر طبل توخالی تفرقه در جامعه کوبیده اند. اما این انتخابات نشان داد که این افراد پر سر و صدا حتی به منافع جناحی خود نیز پایبند نبوده و در راستای دست یابی منافع شخصی و منافع اقلیت خود از هیچ کوششی دریغ نخواهند کرد.

2- نکته ای دیگر پیامی است که این دولت باید از این انتخابات بدان برسد. دولت یازدهم باید بداند که پایداری ها و تندرویان حتی در مجلس اصولگرا از وزن و اعتبار خاصی برخوردار نیستند.  مسلم آن که اقبال عمومی نسبت به این افراد در جامعه حتی کمتر از مجلسی است که اکثریت اصولگرا را در خود جای داده است. در دوسال گذشته مردم ایران بارها نشان داده اند که مواضع تندروان و افراطیون در قبال مسایل مختلف کشور، از منظر اکثریت جامعه نیز طرد شده و این افراد جایگاه قابل اتکایی در مناسبت های سیاسی مردم ندارند. نمونه بارز آن نیز واکنش های منفی نسبت به فریادهای گاه و بیگاه پایداری ها در مجلس به خصوص علیه وزیر امور خارجه محمد جواد ظریف است. اتفاقی که در هفته جاری بار دیگر اتفاق افتاد و بار دیگر موجی از اظهارنظرها و موضع گیری های منفی مردم درباره نمایندگان تندرو و کوچک زاده ها را در پی داشت.

سخنان امروز روحانی در جمع مردم غرب استان تهران نیز نشان داد که روحانی نیز این پیام را از مجلس و مردم دریافت کرده است که نظرات تندوران و افراطیون جایگاهی نزد اکثریت مردم و مجلی ندارد و نخواهد داشت. روحانی امروز تصریح کرد: " مردم ما آگاه هستند که با شعار و ادای جملات تند مشکلات جامعه و کشورمان حل و فصل نخواهد شدو مردم ما به همه جهانیان اعلام می کنند که دوران خشونت و افراطی گری به سرآمده و ما هم باید با منطق و استدلال و تدبیر راه آینده خودمان را که مسیر توسعه است به خوبی طی کنیم. علیرغم اقلیت بسیار کوچکی که بلندگوهای بزرگ را از دیگران عاریه کرده اند اکثریت قاطع ملت ایران پشتیبان مسیر صلح، آشتی و تعامل سازنده با جهان هستند. "

با این حال آن چه مردم و فعالان سیاسی از دولت تدبیر و امید انتظار دارند که از نفوذ عناصر تندرو که در برخی از دستگاه های دولتی جاخوش کرده اند و به پشتوانه اقلیت تندرو مجلس به فعالیت های پیشین خود ادامه می دهند، کاسته شود و نقطه آغازین آن نیز وزارت مهم کشور است. وزارت خانه ای که سال جاری آزمونی حساس را پیش رو دارد و در انتخابات مجلس نقش کلیدی خواهد داشت. اتفاقی که می تواند سرنوشت مجلس و کشور را در سال های پیش رو تغییر دهد. با این حال متاسفانه پست های مهم آن به خصوص در استان ها و شهرستان ها در قبضه تندروان  و وابستگان دولت قبل قرار دارد.

نیم نگاهی به وزارت کشور نشان می‌دهد دایره نفوذ نمایندگان بر این وزارتخانه تا حدی است که نمایندگان مجلس در سفرهای استانی خود به صراحت درباره عزل و نصب‌ها در مجموعه فرمانداری‌ها به حامیان خود وعده می‌دهند و در چند مورد نیز فرمانداران همسو با دولت به خاطر همسو نبودن با نماینده شهر از مسئولیت کنار رفته‌اند.


این رویه موجب شده تا نمایندگان از دیگر وزیران نیز انتظار همراهی و همکاری داشته باشند و بسیاری تغییرات در دولت با کندی صورت بگیرد. چنانچه وقتی از استانداران سوال می‌شود چرا به روند تغییرات سرعت نمی‌دهید٬ می‌گویند لیست انتصاب‌های جدید پشت در اتاق وزیر باقی مانده و وزرا تمایلی به تغییرات ندارند.

دولت یازدهم باید بداند که هیچ گاه در مقابل داد و فریادهای اقلیتی تندرو نباید منافع ملی و مصالح ملت و کشور را فدا کرده و علیرغم سنکگ اندازی عده ای معدود تغییرات در پست های مهم شهرستان ها را آغاز نماید.

3- پیام دیگر انتخابات هیات رییسه مجلس به صداوسیما است که از از رفتارهای یک سویه خود در قبال موضوعات سیاسی کشور اجتناب کرده و تریبونی در دست تندروان اقلیت نگردد. رویکردی که روزهای اخیر رسانه ملی به خصوص در قبال پرونده هسته ای دقیقا خلاف آن عمل کرده و عملا تسلیم سروصدای اقلیت تندرو گردیده است. 

رسانه‌ای که این روزها به جای ارائه برنامه‌های مخاطب‌محور همواره به دنبال ارائه برنامه‌های نه تنها حزب‌محور بلکه گروه محور و پایداری محور است. آن چه در هفته های اخیر مشاهده شده تکرار مواضع گروه اقلیت پایداری در قبال پرونده هسته ای و درشت نمودن آن در برنامه های مختلف سیما به خصوص در مستندهای خود ساخته عناصر نزدیک به این گروه است. مستندهایی که بر مسند شاکی و سپس قاضی نشستن به روال عادی این برنامه ها بدل گشته و قضاوت های یک سویه و ترویج مواضع تندروان مصداق هر مستند هسته‌ای است که این ایام، با ذوق‌زدگی در حال پخش در شبکه‌های مختلف است.

با این حال انتخابات هیئت رییسه و وزن آرای عنصر گروه پایداری در این انتخابات در کنار مواضع ملت ایران در حمایت از مذاکرات هسته ای به خوبی نشان می دهد که رویه رسانه ملی تا به چه اندازه با خواست ملت و نمایندگان مجلس ناسازگار است. این انتخابات پیام روشنی است به همه تا از مواضع یک جانبه در قبال مباحث مختلف سیاسی درایت و تدبر بیشتری نماید.